Strona kongregacji: www.boromeuszki.pl
Istotą naszej duchowości jest całkowite oddanie się Bogu, które wyrasta z kontemplacji i przyjęcia daru Jego miłosiernej miłości, a w odpowiedzi owocuje miłosierdziem, czyli całkowitym i stałym poświęceniem się służbie potrzebującym bliźnim na wzór Chrystusa, w duchu ewangelicznej miłosiernej miłości: „idź i ty czyn podobnie” (Łk 10,37).
Dlatego nasza czynna miłość bliźniego czerpie wzór i siłę ze zjednoczenia z Chrystusem przez modlitwę i kontemplację.
Fundament naszej duchowości zakonnej znajdujemy w otrzymanych na chrzcie św. zdolnościach praktykowania cnót Boskich: wiary, nadziei i miłości oraz w głębokiej czci dla Maryi, jakiej dała nam przykład Matka Anne Royer.
Pogłębienie naszej duchowości dokonuje się przez praktykowanie cnót, jakich wzór dają nam patronowie naszej Kongregacji:
Święta Rodzina
Duch rodzinny
Św. Karol Boromeusz
Wierność Kościołowi i Papieżowi
Św. Franciszek Salezy
Radość serca
Całym naszym zachowaniem na każdym odcinku pracy i w każdej sytuacji chcemy dawać świadectwo naszego całkowitego oddania się Bogu i ubogim potrzebującym. Służbę wobec nich wykonujemy chętnie, z prostotą, dobrocią i radością służebnic Bożych. Gotowością do pomocy, życzliwością, bezinteresownością, ofiarnością i samozaparciem staramy się umacniać cywilizacje ewangelicznej miłości.
Jesteśmy świadome, że tylko same głęboko wierząc, ufając i miłując będziemy zdolne dawać przekonywujące świadectwo o Chrystusie i Jego miłosiernej miłości, a tym samym dopomagać ludziom do zbawienia.
Uobecnianie i ukazywanie miłosiernej miłości Chrystusa, która leczy, karmi, naucza, modli się i zbawia, jest głównym posłannictwem i celem naszej Kongregacji. Aby lepiej móc pomagać ludziom w ich licznych i różnych potrzebach, poświęcamy się nieodwołalnie tej służbie przez ślub miłosierdzia.
Tylko pokora, prostota i pełne oddanie się drugiemu w miłości warunkuje autentyczne życie otrzymanym charyzmatem.
Miłosierna miłość nadaje specyficzny charakter całemu naszemu życiu. Ona przynagla nas do umiłowania każdego potrzebującego człowieka na wzór Chrystusa.
